Chiang Rai, Chiang Khong & THE GIBBON EXPERIENCE
7 februari 2017 - Huay Xai, Laos
Hallo beste lezers, tijd voor een nieuw verhaal:
Alweer drie maanden op pad, althans, zo voelt het wel. In werkelijkheid zijn we pas (of al) bijna 3,5 week hier in Azië. We hebben geen idee meer van tijd en wat voor dag het is of hoe laat het is kun je ons beter niet vragen. Maar we genieten (bijna) iedere minuut. Momenteel zitten we lekker op het terras met een 'beerlao' in Huay Xai, Laos.
Ik zal weer beginnen waar ik gebleven ben want dat zorgt voor de meest chronologische weergave van ons avontuur. Dinsdagochtend (inmiddels een week geleden) zijn we met de bus vertrokken van Chiang Mai naar Chiang Rai. Dit is een plaatsje nog verder naar het noorden van Thailand toe. Deze busreizen zijn opzich al leuke ervaringen want met de muziek in je oren flitsen de landschappen van Thailand aan je voorbij en zie je allerlei huisjes, gezinnen en bergen aan je voorbij komen. Je kunt het dus zien als 4 uurtjes vermaak. Uiteindelijk kwamen we aan in Chiang Rai wat niet echt een geweldig stadje is. Maar aangezien we wat tijd moesten overbruggen voordat we naar Laos konden hebben we hier toch 3 nachtjes doorgebracht.
Eind van de middag kwamen we aan in een goed uitziend hostel maar al snel was de conclusie dat het hostel zelf verder niet erg gericht was op contacten vormen dus gingen we op pad.
Eerst naar de night market waar we ontzettend lekker genoten hebben van een door onszelf samengesteld tapas diner bestaande uit spring rolls, sushi (veel sushi) en kipfingers.
Vervolgens maar eens kijken waar we gezelligheid konden vinden en kwamen in de Coconut Bar terecht. We gingen zitten en na even luisteren hoorde we dat er Nederlandse muziek op stond. Erg bijzonder als je ergens in Thailand zit maar er zaten dus twee Nederlandse meiden achter ons met wat Australisch en Amerikaanse jongens die aan het kingsen waren. Backpackers onder elkaar (en een van die meisjes hadden we al eerder gezien in Bangkok) konden we gezellig aansluiten aan dit spel. Dit leidde uiteindelijk tot een mega leuke (redelijk dronken) eerste avond in Chiang Rai..... We hadden iets meer overeenkomsten dan we van te voren gedacht hadden maar de details hiervan laten we even achterwege ;)
De volgende dag met een lichte kater hebben we besloten eerst maar vanuit bed 'flikken Maastricht' terug te kijken maar daarna toch maar eens iets te ondernemen. Samen een scooter gehuurd om de 'White Temple' te gaan bekijken. Nu moeten we eerlijk toegeven dat we na 2,5 week Thailand het wel een beetje gehad hebben met de tempels (wat onder backpackers ook wel tempelmoe genoemd wordt) maar deze witte tempel was toch wel erg tof om te zien. Zelfs het toillet, wat als enige gebouw daar helemaal goud was ipv wit, was prachtig om te zien.
Daarna weer terug gescooterd naar het hostel en samen met Inge, een van de twee meiden van de avond ervoor, weer lekker gegeten op de night market. Dit keer voor Marloes weer sushi en voor ons 'hot soup'. Een erg leuk principe waar je gewoon een pannetje met bouillon krijgt en daarnaast een mandje met wat groente en ei en een bordje met vlees en vis die je samen in de bouillon moet gooien wat leidt tot een heerlijk soepje. De rest van de avond hebben we rustig aangedaan.
De dag erna hadden we nog steeds onze scooter dus zijn we vroeg vertrokken richting de thee plantages. Een dik uur rijden vanaf Chiang Rai maar erg leuk om te zien. Hele heuvels vol met thee struiken en lokale vrouwtjes die daar hard aan het werk waren gaven een mooi beeld. Even een kopje thee gedronken daar en toen weer terug op de scooter, lekker gegeten en rustig bij het hostel nog even in de zon gelegen. Eind van de dag bleek dat we toch iets te veel in de zon waren geweest en we volledig verbrand waren waardoor we door wat mensen in het hostel al de 'sunburned family' genoemd werden maar ach, trekt wel bruin weg ;)
Die avond nog met een grote groep mensen uit het hostel (yes, het hostel was toch best sociaal) wezen eten op de night market en de kroeg in geweest voor een biertje en een spelletje.
De volgende dag was het tijd om naar Chiang Khong te gaan. Dit is een plaatsje nog noordelijker en helemaal aan de grens van Laos. We hadden gehoord dat hier een 'resort' was met zwembad en privé kamers voor maar 5 euro per kamer per nacht dus na 2 weken volop reizen en de toerist uithangen was het tijd voor iets meer relaxen. (Dit klinkt trouwens goedkoop maar door domheid van Marloes moesten we alsnog het dubbele betalen .... Nevermind.)
Hier ontmoette we Josine die ook in Maastricht had gestudeerd dus we gelijk een klik hadden en over veel dingen konden praten. Er was in dit plaatsje eigenlijk niks te doen dus na gezellig uit eten en een potje kaarten lagen we lekker vroeg op bed.
De volgende dag even helemaal níks gedaan behalve aan het zwembad liggen en uit eten (en bier drinken) waardoor ik dus nog meer verbrand ben maar wel lekker om even volledig te relaxen.
Zondag, na precies 3 weken in Thailand te zijn geweest, gingen we de grens over naar Laos!! Weer een nieuw land wat weer nieuwe gewoontes en gebruiken meegeeft.
Het eerste wat ons opviel is dat ze hier rechts rijden ipv links wat voor ons weer heel raar was. Daarnaast ook weer nieuw geld wat ons nog steeds bij alles wat we kopen doet rekenen, maar ook dat gaat weer wennen.
Na het hele visum geregel etc kwamen we in Huay Xai aan, een plaatsje in Laos tegenover Chiang Khong aan de grens.
Hier was ook duidelijk NIKS te doen maar ach, als er eten, bier en wat mensen zijn komen we een heel eind.
We wilden inchecken voor de Gibbon Experience die de volgende dag op het programma stond maar we hoorden van Danielle, dat andere meisje dat we van de gezellige avond in Chiang Rai kende, dat het gebouw hiervan samen met wat huizen ernaast was afgebrand de vorige nacht (terwijl hun tassen met álles erin daarin lagen, gelukkig zijn die gered). Dit gaf ons gelijk kippenvel omdat er dus een aantal mensen in dit dorp geen huis meer hadden en aangezien ze al zo weinig hebben is dat best lastig te zien. Gelijk wat geld gedoneerd om maar iets te kunnen doen voor ze. Maargoed, toch in kunnen checken want ook dat ging door.
's Avonds wat gegeten waar we een erg leuk ouder stel ontmoette. Ik gok rond een jaar of 65 die met z'n tweeen door Thailand en Laos aan het reizen waren. Ongelooflijk leuk hoe enthousiast ze ons konden vertellen over alles wat ze hadden meegemaakt en wat we zeker niet mochten missen. Toen we wegliepen was het eerste wat we tegen elkaar zeiden: zo willen wij ook eindigen.
Die avond verder nog met wat andere Nederlandse meiden waaronder die Danielle wat gedronken en vroeg naar bed want de volgende dag stond The Gibbon Experience op het programma.
Ons werd laatst gevraagd wat het tofste was wat we tijdens deze reis gedaan hadden. Hier konden we niet echt duidelijk iets op antwoorden omdat alles wel tof was eigenlijk. Maar vanaf vandaag kunnen we hier een antwoord op geven: The Gibbon Experience.
Maandagochtend werden we opgehaald vanaf Huay Xai voor een uurtje rijden en daar gingen we met onze gids de jungle in. Samen met een groep van 9 man waaronder twee Nederlandse jongens, Luuk en Peter, een stel uit Finland, een meid uit de VS en twee uit Engeland begon het avontuur. Wat begon met twee uur lang hiken berg op. Erg zwaar want zoals jullie inmiddels weten is het hier minstens 30 graden en Marloes is niet bepaald fan van berg op lopen. Ik vond het wel weer geweldig en met genoeg pauze kon Marloes het ook wel een soort van waarderen. Bovenop de berg kregen we een heerlijke lunch en vanaf daar mochten we eindelijk doen waar deze trekking om bekend was: ziplinen!!!!!!!!
In een tuigje gehesen zo van berg naar berg, over de jungle heen met een prachtig uitzicht. Ik kan hier honderden woorden aan vuil maken maar écht omschrijven hoe het is kan ik niet. Alle superlatieven doen tekort. De eerste keer toch een beetje spannend aangezien de ziplines 500 meter lang zijn en 150 meter hoog maar na een paar keer zo ontzettend gaaf en een fenomenaal uitzicht. De eerste dag mochten we 10 ziplines doen voordat we bij onze boomhut aankwamen waar we mochten overnachten. Een hut helemaal in de boom gebouwd met 3 verdiepingen, een prachtig uitzicht (vooral vanaf het toillet) en vooral na een intensieve dag een geweldige verblijfplaats. Na heerlijke snacks en thee dat voor ons klaar stond hadden we de kans op met onze gids 'Toy' mee te gaan naar zijn verblijfplaats om de keuken te bekijken en een potje te voetballen. Bij het woord voetballen ging mijn hart al sneller slaan dus zonder twijfel zijn wij samen met Luuk en Peter meegegaan naar het dorpje. Na een korte rondleiding begon het voetbaltoernooi. Hoewel het was eigenlijk gewoon voetvolley maar ook daar werd ik al intens gelukkig van. Samen met de gids en wat andere bewoners hebben we een heerlijk potje staan voetvolleyen, echt tof om daar te mogen doen midden in de jungle.
Daarna werd het tijd om terug naar de boomhut te gaan om de zonsondergang te bekijken. Zover je kon kijken zag je alleen maar bergen en jungle en achter de bergen zakte de zon langzaam weg. De mooiste plek waar we ooit geweest waren. Wauw.
Daarna lekker gegeten met z'n allen maar al snel werd het donker en na een paar potjes kaarten dan toch maar in bed liggen. Maar aangezien wij om 9 uur nog niet moe zijn, een paar potjes 'wie ben ik' en stomme filmpjesquotes verder toch maar slapen. In tegenstelling tot onze vorige jungle experience was het hier totaal niet koud in onze 'tent' die voor ons opgehangen werd in de boomhut. Wel een hoop bijen en ratten waardoor we alsnog uit onze slaap gehouden werden.
De volgende dag om 7 uur wakker gemaakt voor de optionele ochtend zipline experience waar wij natuuuuurlijk aan meededen. Dit keer mochten we samen de ziplines doen waardoor we nog harder gingen en het nog toffer was.
Na een lekker (rijst met groente) ontbijt in onze boomhut werd het echt tijd voor dag 2. Nog 7 ziplines te gaan die we af en toe wederom samen mochten doen óf samen met de gidsen achterstevoren met armen wijd uit alsof je als een vogel door de jungle vloog. GE-WEL-DIG. Opnieuw kunnen woorden niet omschrijven hoe ongelooflijk vet dit was.
Uiteindelijk kwam er dan toch een eind aan deze trekking en mochten we nog even zwemmen in de rivier en kregen we nog lunch. Daarna weer teruggereden wat als een achtbaan voelde over onverharde wegen dwars door de bananen plantages heen terug naar Huay Xai waar we nu zitten met alweer een tweede biertje (aka 640 ml). Morgen vertrekken we samen met deze twee Nederlandse jongens met de slowboat naar Luang Prabang. Deze boottrip over de Mekong rivier schijnt ook een fantastische ervaring te zijn dus we zijn benieuwd.
Waarschijnlijk weer met lichte kater aangezien we deze avond alle strafadjes moeten innen die we afgelopen twee dagen verdiend hebben door niet bij het einde van de zipline te komen of door slechte opmerkingen.
Dit niet aan het einde van de zipline komen is trouwens het enige vreselijke aan de Gibbon Experience (gelukkig overkwam het mij maar een keer en Marloes niet, anderen in onze groep die hadden het constant), je moet jezelf dan 'voorttrekken' aan de kabel naar het einde en ik kan je vertellen dat is verrekte zwaar. Vandaar dat ik hier nu met vreselijke buikspierpijn zit waardoor lachen en hoesten erg pijnlijk is maar yolo want het was alles waard.
Ik hoop dat ik hiermee jullie weer voldoende op de hoogte heb gesteld van al onze belevenissen hier in het mooie Azië!!!!!!!
Alweer drie maanden op pad, althans, zo voelt het wel. In werkelijkheid zijn we pas (of al) bijna 3,5 week hier in Azië. We hebben geen idee meer van tijd en wat voor dag het is of hoe laat het is kun je ons beter niet vragen. Maar we genieten (bijna) iedere minuut. Momenteel zitten we lekker op het terras met een 'beerlao' in Huay Xai, Laos.
Ik zal weer beginnen waar ik gebleven ben want dat zorgt voor de meest chronologische weergave van ons avontuur. Dinsdagochtend (inmiddels een week geleden) zijn we met de bus vertrokken van Chiang Mai naar Chiang Rai. Dit is een plaatsje nog verder naar het noorden van Thailand toe. Deze busreizen zijn opzich al leuke ervaringen want met de muziek in je oren flitsen de landschappen van Thailand aan je voorbij en zie je allerlei huisjes, gezinnen en bergen aan je voorbij komen. Je kunt het dus zien als 4 uurtjes vermaak. Uiteindelijk kwamen we aan in Chiang Rai wat niet echt een geweldig stadje is. Maar aangezien we wat tijd moesten overbruggen voordat we naar Laos konden hebben we hier toch 3 nachtjes doorgebracht.
Eind van de middag kwamen we aan in een goed uitziend hostel maar al snel was de conclusie dat het hostel zelf verder niet erg gericht was op contacten vormen dus gingen we op pad.
Eerst naar de night market waar we ontzettend lekker genoten hebben van een door onszelf samengesteld tapas diner bestaande uit spring rolls, sushi (veel sushi) en kipfingers.
Vervolgens maar eens kijken waar we gezelligheid konden vinden en kwamen in de Coconut Bar terecht. We gingen zitten en na even luisteren hoorde we dat er Nederlandse muziek op stond. Erg bijzonder als je ergens in Thailand zit maar er zaten dus twee Nederlandse meiden achter ons met wat Australisch en Amerikaanse jongens die aan het kingsen waren. Backpackers onder elkaar (en een van die meisjes hadden we al eerder gezien in Bangkok) konden we gezellig aansluiten aan dit spel. Dit leidde uiteindelijk tot een mega leuke (redelijk dronken) eerste avond in Chiang Rai..... We hadden iets meer overeenkomsten dan we van te voren gedacht hadden maar de details hiervan laten we even achterwege ;)
De volgende dag met een lichte kater hebben we besloten eerst maar vanuit bed 'flikken Maastricht' terug te kijken maar daarna toch maar eens iets te ondernemen. Samen een scooter gehuurd om de 'White Temple' te gaan bekijken. Nu moeten we eerlijk toegeven dat we na 2,5 week Thailand het wel een beetje gehad hebben met de tempels (wat onder backpackers ook wel tempelmoe genoemd wordt) maar deze witte tempel was toch wel erg tof om te zien. Zelfs het toillet, wat als enige gebouw daar helemaal goud was ipv wit, was prachtig om te zien.
Daarna weer terug gescooterd naar het hostel en samen met Inge, een van de twee meiden van de avond ervoor, weer lekker gegeten op de night market. Dit keer voor Marloes weer sushi en voor ons 'hot soup'. Een erg leuk principe waar je gewoon een pannetje met bouillon krijgt en daarnaast een mandje met wat groente en ei en een bordje met vlees en vis die je samen in de bouillon moet gooien wat leidt tot een heerlijk soepje. De rest van de avond hebben we rustig aangedaan.
De dag erna hadden we nog steeds onze scooter dus zijn we vroeg vertrokken richting de thee plantages. Een dik uur rijden vanaf Chiang Rai maar erg leuk om te zien. Hele heuvels vol met thee struiken en lokale vrouwtjes die daar hard aan het werk waren gaven een mooi beeld. Even een kopje thee gedronken daar en toen weer terug op de scooter, lekker gegeten en rustig bij het hostel nog even in de zon gelegen. Eind van de dag bleek dat we toch iets te veel in de zon waren geweest en we volledig verbrand waren waardoor we door wat mensen in het hostel al de 'sunburned family' genoemd werden maar ach, trekt wel bruin weg ;)
Die avond nog met een grote groep mensen uit het hostel (yes, het hostel was toch best sociaal) wezen eten op de night market en de kroeg in geweest voor een biertje en een spelletje.
De volgende dag was het tijd om naar Chiang Khong te gaan. Dit is een plaatsje nog noordelijker en helemaal aan de grens van Laos. We hadden gehoord dat hier een 'resort' was met zwembad en privé kamers voor maar 5 euro per kamer per nacht dus na 2 weken volop reizen en de toerist uithangen was het tijd voor iets meer relaxen. (Dit klinkt trouwens goedkoop maar door domheid van Marloes moesten we alsnog het dubbele betalen .... Nevermind.)
Hier ontmoette we Josine die ook in Maastricht had gestudeerd dus we gelijk een klik hadden en over veel dingen konden praten. Er was in dit plaatsje eigenlijk niks te doen dus na gezellig uit eten en een potje kaarten lagen we lekker vroeg op bed.
De volgende dag even helemaal níks gedaan behalve aan het zwembad liggen en uit eten (en bier drinken) waardoor ik dus nog meer verbrand ben maar wel lekker om even volledig te relaxen.
Zondag, na precies 3 weken in Thailand te zijn geweest, gingen we de grens over naar Laos!! Weer een nieuw land wat weer nieuwe gewoontes en gebruiken meegeeft.
Het eerste wat ons opviel is dat ze hier rechts rijden ipv links wat voor ons weer heel raar was. Daarnaast ook weer nieuw geld wat ons nog steeds bij alles wat we kopen doet rekenen, maar ook dat gaat weer wennen.
Na het hele visum geregel etc kwamen we in Huay Xai aan, een plaatsje in Laos tegenover Chiang Khong aan de grens.
Hier was ook duidelijk NIKS te doen maar ach, als er eten, bier en wat mensen zijn komen we een heel eind.
We wilden inchecken voor de Gibbon Experience die de volgende dag op het programma stond maar we hoorden van Danielle, dat andere meisje dat we van de gezellige avond in Chiang Rai kende, dat het gebouw hiervan samen met wat huizen ernaast was afgebrand de vorige nacht (terwijl hun tassen met álles erin daarin lagen, gelukkig zijn die gered). Dit gaf ons gelijk kippenvel omdat er dus een aantal mensen in dit dorp geen huis meer hadden en aangezien ze al zo weinig hebben is dat best lastig te zien. Gelijk wat geld gedoneerd om maar iets te kunnen doen voor ze. Maargoed, toch in kunnen checken want ook dat ging door.
's Avonds wat gegeten waar we een erg leuk ouder stel ontmoette. Ik gok rond een jaar of 65 die met z'n tweeen door Thailand en Laos aan het reizen waren. Ongelooflijk leuk hoe enthousiast ze ons konden vertellen over alles wat ze hadden meegemaakt en wat we zeker niet mochten missen. Toen we wegliepen was het eerste wat we tegen elkaar zeiden: zo willen wij ook eindigen.
Die avond verder nog met wat andere Nederlandse meiden waaronder die Danielle wat gedronken en vroeg naar bed want de volgende dag stond The Gibbon Experience op het programma.
Ons werd laatst gevraagd wat het tofste was wat we tijdens deze reis gedaan hadden. Hier konden we niet echt duidelijk iets op antwoorden omdat alles wel tof was eigenlijk. Maar vanaf vandaag kunnen we hier een antwoord op geven: The Gibbon Experience.
Maandagochtend werden we opgehaald vanaf Huay Xai voor een uurtje rijden en daar gingen we met onze gids de jungle in. Samen met een groep van 9 man waaronder twee Nederlandse jongens, Luuk en Peter, een stel uit Finland, een meid uit de VS en twee uit Engeland begon het avontuur. Wat begon met twee uur lang hiken berg op. Erg zwaar want zoals jullie inmiddels weten is het hier minstens 30 graden en Marloes is niet bepaald fan van berg op lopen. Ik vond het wel weer geweldig en met genoeg pauze kon Marloes het ook wel een soort van waarderen. Bovenop de berg kregen we een heerlijke lunch en vanaf daar mochten we eindelijk doen waar deze trekking om bekend was: ziplinen!!!!!!!!
In een tuigje gehesen zo van berg naar berg, over de jungle heen met een prachtig uitzicht. Ik kan hier honderden woorden aan vuil maken maar écht omschrijven hoe het is kan ik niet. Alle superlatieven doen tekort. De eerste keer toch een beetje spannend aangezien de ziplines 500 meter lang zijn en 150 meter hoog maar na een paar keer zo ontzettend gaaf en een fenomenaal uitzicht. De eerste dag mochten we 10 ziplines doen voordat we bij onze boomhut aankwamen waar we mochten overnachten. Een hut helemaal in de boom gebouwd met 3 verdiepingen, een prachtig uitzicht (vooral vanaf het toillet) en vooral na een intensieve dag een geweldige verblijfplaats. Na heerlijke snacks en thee dat voor ons klaar stond hadden we de kans op met onze gids 'Toy' mee te gaan naar zijn verblijfplaats om de keuken te bekijken en een potje te voetballen. Bij het woord voetballen ging mijn hart al sneller slaan dus zonder twijfel zijn wij samen met Luuk en Peter meegegaan naar het dorpje. Na een korte rondleiding begon het voetbaltoernooi. Hoewel het was eigenlijk gewoon voetvolley maar ook daar werd ik al intens gelukkig van. Samen met de gids en wat andere bewoners hebben we een heerlijk potje staan voetvolleyen, echt tof om daar te mogen doen midden in de jungle.
Daarna werd het tijd om terug naar de boomhut te gaan om de zonsondergang te bekijken. Zover je kon kijken zag je alleen maar bergen en jungle en achter de bergen zakte de zon langzaam weg. De mooiste plek waar we ooit geweest waren. Wauw.
Daarna lekker gegeten met z'n allen maar al snel werd het donker en na een paar potjes kaarten dan toch maar in bed liggen. Maar aangezien wij om 9 uur nog niet moe zijn, een paar potjes 'wie ben ik' en stomme filmpjesquotes verder toch maar slapen. In tegenstelling tot onze vorige jungle experience was het hier totaal niet koud in onze 'tent' die voor ons opgehangen werd in de boomhut. Wel een hoop bijen en ratten waardoor we alsnog uit onze slaap gehouden werden.
De volgende dag om 7 uur wakker gemaakt voor de optionele ochtend zipline experience waar wij natuuuuurlijk aan meededen. Dit keer mochten we samen de ziplines doen waardoor we nog harder gingen en het nog toffer was.
Na een lekker (rijst met groente) ontbijt in onze boomhut werd het echt tijd voor dag 2. Nog 7 ziplines te gaan die we af en toe wederom samen mochten doen óf samen met de gidsen achterstevoren met armen wijd uit alsof je als een vogel door de jungle vloog. GE-WEL-DIG. Opnieuw kunnen woorden niet omschrijven hoe ongelooflijk vet dit was.
Uiteindelijk kwam er dan toch een eind aan deze trekking en mochten we nog even zwemmen in de rivier en kregen we nog lunch. Daarna weer teruggereden wat als een achtbaan voelde over onverharde wegen dwars door de bananen plantages heen terug naar Huay Xai waar we nu zitten met alweer een tweede biertje (aka 640 ml). Morgen vertrekken we samen met deze twee Nederlandse jongens met de slowboat naar Luang Prabang. Deze boottrip over de Mekong rivier schijnt ook een fantastische ervaring te zijn dus we zijn benieuwd.
Waarschijnlijk weer met lichte kater aangezien we deze avond alle strafadjes moeten innen die we afgelopen twee dagen verdiend hebben door niet bij het einde van de zipline te komen of door slechte opmerkingen.
Dit niet aan het einde van de zipline komen is trouwens het enige vreselijke aan de Gibbon Experience (gelukkig overkwam het mij maar een keer en Marloes niet, anderen in onze groep die hadden het constant), je moet jezelf dan 'voorttrekken' aan de kabel naar het einde en ik kan je vertellen dat is verrekte zwaar. Vandaar dat ik hier nu met vreselijke buikspierpijn zit waardoor lachen en hoesten erg pijnlijk is maar yolo want het was alles waard.
Ik hoop dat ik hiermee jullie weer voldoende op de hoogte heb gesteld van al onze belevenissen hier in het mooie Azië!!!!!!!
